Rauche časopis: Broj 7

Učestalost reanimacije novorođenčedi na klinici za pedijatriju kliničkog centra univerziteta u Sarajevu

Reanimation/resuscitation frequency of newborns at the pediatric clinic – university clinical center of Sarajevo

SAŽETAK

UVOD: Reanimacija novorođenčeta podrazumijeva skup mjera i postupaka, kao i primjenu lijekova sa ciljem da se uspostave vitalne funkcije. Najveći procenat beba, njih oko 90%, ulazi u spoljnji (ekstrauterini) život bez poteškoća. One zahtijevaju vrlo malu ili nikakvu pomoć da spontano prodišu i uspostave regularne respiracije. Oko 10% novorođenih beba nalazi se u situaciji da im je potrebna određena pomoć kako bi prodisale odmah po rođenju. Jedan procenat tek rođenih beba traži reanimacione mjere da bi preživjele.

CILJEVI ISTRAŽIVANJA: 1. Utvrditi ukupan broj beba primljenih u jedinicu Neonatalne intenzivne njege Pedijatrijske klinike KCUS u periodu od novembra 2014. do augusta 2015. godine koje su imale letalan ishod poslije prijema; 2. Utvrditi na koliko navedenih pacijenata se radila reanimacija po porodu, a koliko u toku liječenja.

ISPITANICI I METODE ISTRAŽIVANJA: Ispitivanje je retrospektivno. Studija obuhvata period od novembra 2014.godine do augusta 2015. godine isključujući mjesece decembar, januar i februar obzirom da dosjei iz tih mjeseci nisu bili dostupni u arhivi.

REZULTATI ISTRAŽIVANJA: Kao rezultat istraživanja o broju beba primljenih u jedinicu Neonatalne intenzivne njege Pedijatrijske klinike KCUS u periodu od novembra 2014. do augusta 2015. godine koje su imale letalan ishod poslije prijema i koje su bile reanimirane, utvrđeno je da je primljeno 36 navedenih pacijenata, od čega 18 (50%) muškog spola i 18 (50%) ženskog spola. Ispitivanjem i analizom je utvrđeno da je od 36 ukupno primljenih beba u jedinicu Neonatalne intenzivne njege Pedijatrijske klinike KCUS sa letalnim ishodom i koji su bili reanimirani tokom boravka u jedinici navedenog perioda bilo 26 (72%) nedonoščadi i 10 (28%) novorođenčadi.

ZAKLJUČCI: Većina primljenih beba u pomenutom periodu bila su nedonoščad, tačnije njih 26, dok je broj novorođenčadi bio 10. Odnos muške i ženske populacije primljenih beba bio je jedanak. Možemo zaključiti da je najviše beba primljenu u prvom danu života, njih 32, što čini 88%. Istraživanja su pokazala da je na 8 beba vršena reanimacija po porodu, dok su ostale bebe bile reanimirane u toku liječenja.

KLJUČNE RIJEČI: reanimacija, nedonošče, pedijatrijska klinika, intenzivna njega

SUMMARY

INTRODUCTION: Reanimation of the newborn babies implies a set of measures and procedures, as well as the application of drugs in order to establishing vital functions. The highest percentage of newborn babies (around 90%) enters the external life without difficulties. Mainly, they don’t or require very little assistance to breathe spontaneously and establish regular respiration. About 10% of newborn babies need medical assistance to establish normal breath function at birth. One percent of newborn babies require resuscitation measures to survive.

RESEARCH OBJECTIVES: 1) To determine the total number of babies admitted to the neonatal intensive care unit of the Pediatric Clinic-University Clinical Center of Sarajevo, in the period from November 2014 to August 2015 with a lethal outcome after admission; 2) To determine how many of those patients were resuscitated soon after birth and how many of them during treatment.

PATIENTS AND METHODS: The study was retrospective. The study covers the period from November 2014 to August 2015, excluding the months of December, January and February, since records of these months were not available in the archives.

SURVEY RESULTS: Research results showed that 36 babies with a lethal outcome after admission (which were reanimated) were admitted to the neonatal intensive care unit of the Pediatric Clinic-University Clinical Center of Sarajevo in the period from November 2014 to August 2015. From that number, 18 (50%) admitted babies were males and 18 (50%) females. The research and analysis showed that 26 (72%) of those patients were premature infants and 10 (28%) infants.

CONCLUSIONS: Majority of patients during this period were premature babies, precisely 26 of them, while the number of newborns was 10, with equal ratio of male and female babies. Conclusion is that most babies (32 of them or 88%) were admitted at the first day of life. Studies showed that the 8 babies required resuscitation soon after birth, while the other babies were resuscitated during treatment.

KEY WORDS: reanimation/resuscitation, a premature baby, pediatric clinic, intensive care

Nastavi čitati Učestalost reanimacije novorođenčedi na klinici za pedijatriju kliničkog centra univerziteta u Sarajevu

Kinesitherapy in respiratory disorders in children

SAŽETAK

Plućne bolesti su među najčešćim bolestima u djetinjstvu. Nedavno je zabilježen neverovatan porast alergijskih reakcija kod djece i postoji posebna briga svu djecu – pacijenti da budu tretirani i da pruži odgovarajuću dijagnozu, liječenje i praćenje stanja u cilju poboljšanja kvaliteta života.

Poremećaj funkcije respiratornog sistema, povezan je sa patološkim promjenama u mehaniku disanja (poremećaj u pravilnom kombinacijom faza udisaja i izdisaja, površno, frekventno, neefikasno disanje i poremećaj koordinacije respiratornih pokreta). To dovodi do poremećaja plućne ventilacije i razmjenu gasova, kao i pojavljivanje manjka kisika u disanje.

Ovi poremećaji su uzrokovane smanjenjem respiratorne površine, pogoršanjem bronhijalne prohodnosti ili usporenosti u mali krug cirkulacije kao posljedica patoloških procesa različitih profila. Paralelno sa smanjene pokretljivosti dijafragme i grudi i smanjenje kontraktilne sposobnosti mišića da dišu i pokretačka aktivnost pacijenata.

Najčešće respiratorne bolesti kod djece su, hronične opstruktivne bolesti pluća (COPD), bronhitis, bronhijalna astma, upala pluća, plućni apsces, emfizema pluća, restriktivne bolesti pluća.Tokom rehabilitacije i liječenje respiratornih bolesti stavlja poseban akcenat na ulogu kineziterapiju.

KLJUČNE RIJUEČI: respiratorni sistem, plućna ventilacija, bronhitis, bronhijalna astma, pneumonia, kineziterapija

SUMMARY

The pulmonary diseases are among the most common diseases in childhood. Recently was recorded an incredible increase in allergic reactions in pediatric patients and there is special concern all children – patients to be treated and to provide appropriate diagnosis, treatment and monitor the situation in order to improve their quality of life.

The disorder of the function of the respiratory system, is associated with pathological changes in the mechanics of respiration (disruption in proper combination of the phases of inhaling and exhaling, the appearance of the surface, and frequently inefficient breathing, impaired coordination of respiratory movements). This leads to disruption of pulmonary ventilation and gas exchange, as well as the emergence of an oxygen shortage in breathing.

These disorders are caused by the reduction of respiratory area, worsening of bronchial patency or slowdown in the small circle of circulation as a consequence of pathological processes from different backgrounds. Parallel with the reduced mobility of the diaphragm and chest and decrease the contractile ability of muscles to breathe and the driving activity of patients.

The most common respiratory disorders among children are, chronic obstructive pulmonary disease (COPD), bronchitis, bronchial asthma, pneumonia, pulmonary abscess, pulmonary emphysema, restrictive lung disease.

During the rehabilitation and treatment of respiratory diseases puts special emphasis on the role of kinesitherapy.

KEY WORDS: respiratory system, pulmonary ventilation, bronchitis, bronchial asthma, pneumonia, Kynesitherapy

Nastavi čitati Kinesitherapy in respiratory disorders in children

Rizik za nastanak pneumonije u pacijenata sa astmom i hroničnim opstruktivnim bronhitisom (copd) na tretmanu inhalatornim kortikosteroidima

Conditional logistic regression was used to determine the association between the dose and type of inhaled corticosteroid and the risk of pneumonia or lower respiratory tract infection

SAŽETAK

UVOD: Smatra se da od astme boluje oko 100 miliona ljudi u svijetu dok je HOPB četvrti vodeći uzrok smrtnosti u svijetu.

MATERIJALI I METODE: Prospektivna opservaciona studija je sprovedena u Domu zdravlja Novi Travnik na odjelu porodična medicina. Istraživanjem su obuhvačeni pacijenti stariji od 18 godina koji su oboljeli od astme i HOPB na tretmanu inhalatornim kortikosteroidima, i u kontrolnoj grupi pacijenti oboljeli od astme I HOPB koji su lijećeni samo salbutamolom (ventolin).

REZULTATI: Postoji signifikantna razlika u učestalosti pneumonije kod pacijenata koji koriste inhalatorne kortikosteroide u odnosu na one koji koriste samo salbutamol (p = 0,01). Od pacijenata koji su koristili inhalatorne kortikosteroide 52 % je imalo pnemoniju ili infekciju gornjeg respiratornog trakta. Učestalost dnevnih simptoma (manje od 1 puta tijedno) i noćnih ( manje od 2 puta mjesečno ) pronađena je kod 47% pacijenata koji koriste inhalatorne kortikosteroide, do je taj broj kod pacijenata koji koriste samo salbutamol 25%. Broj pacijenata koji imaju ove simtome više od 1 puta tijedno, odnosno za noćne simtome više od 2 puta mjesečno jednak je u obje skupine i iznosi 30 % pacijenata svake pojedine skupine.

ZAKLJUČAK: Istraživanjem je utvrđeno da pacijenti sa astmom i HOPB koje koriste inhalatorne kortikosteroide imaju češće infekcije respiratornog trakta od pacijenata koji koriste samo salbutamol. Postoji statistički značajna signifikantna razlika među skupinama u odnosu na količinu simptoma, jer pacijenti koji koriste inhalatorne kortikosteroide imaju manje učestale simptome u odnosu na one koji koriste samo salbutamol.

KLJUČNE RIJEČI: astma, hronična opstruktivna bolest, inhalatorni kortikosteroidi, pneumonia

SUMMARY

INTRODUCTION: It considers that asthma affects 100 million people worldwide and HOPB is the fourth leading cause of death in the world.

MATERIALS AND METHODS: A prospective observational study was performed at the Health Center Novi Travnik in the department of family medicine. The study included patients 18 years over who were suffering from asthma and HOPB on the treatment of inhaled corticosteroids, and in the control group, patients who were suffering from asthma and HOPB who were treated only by salbutamol (Ventolin).

RESULTS: There is a significant difference between incidence rate of pneumonia for patients who used inhaled corticosteroids and incidence rate of pneumonia for patients who used only salbutamol (p = 0.01). 52% of the patients who used inhaled corticosteroids had pneumonia or upper respiratory tract infection. Daily symptoms frequency (less than once per week) and night symptoms frequency (less than twice per month) had value of 47% for patients who used inhaled corticosteroids and value of 25% for patients who used only salbutamol. Number of patients who have these symptoms more than once per week, or for night symptoms more than twice per month is equal for both groups and has value of 30% patients of each group.

CONCLUSION: In this study is shown that patients with asthma and HOPB who use the inhaled corticosteroids have more frequent respiratory tract infections than patients who use only salbutamol. There is statistically significant difference between the groups regarding the number of symptoms, because the patients who use inhaled corticosteroids have less frequent symptoms compared to those patients who use only salbutamol.

KLJUČNE RIJEČI: asthma, chronic obstructive pulmonary disease, inhaled corticosteroids, pneumonia

Nastavi čitati Rizik za nastanak pneumonije u pacijenata sa astmom i hroničnim opstruktivnim bronhitisom (copd) na tretmanu inhalatornim kortikosteroidima

The role of kinesitherapy at the rehabilitation of paralysis of n. Facialis

SUMMARY

In the case of paralysis of n. facialis, most emphasis is placed on early detection, proper diagnosis of the damage and as soon as possible starting rehabilitation.

Clinically, damages of n. facialis is manifested by rigidity on one side of the face. The patient is unable to raise his forehead while trying to close the eye, eye apple is stepping up to, and reflected the white of the eye, the eye does not close, the oral angle is lowered, and the mouth is drawn aside. Nasal groove is deleted, the eye constantly tears and corneal reflex is lost.

The success of rehabilitation depends on the causes, extent of functional damage to the facial nerve and time of starting with a treatment.

Besides drug therapy in the rehabilitation of paralysis of the facial nerve, an important place has physical therapy, but kinesitherapy is the most important part of all procedures to restore the lost function of the facial nerve.

We apply the following kinesitherapy methods: therapy with position (elongation of shortened muscles of the healthy side and the shortening of the muscles of the patient side); active movements (for affected muscles and others); breathing exercises and general exercises; exercises for the muscles of the shoulder girdle; neck muscles and for the muscles which are not affected. The treatment lasts for months, and bimonthly repeat course of treatment lasting 15 days. Main complications of neuritis n. facialis are contractures and synkinesis. The scheme for the treatment is prepared according to the results of MMT.

KEY WORDS: neuritis, n. facialis, muscles, exercise, kinesitherapy and rehabilitation

SAŽETAK

U slučaju paralize n. facialisa, najveći naglasak je stavljen na rano otkrivanje, pravilna dijagnoza oštećenja i što raniji poćetak rehabilitacije.

Klinički, oštećenje n. facialisa se manifestuje sa rigidnosti na jednoj strani lica. Pacijent nije u stanju da podigne čelo pokušavajući da zatvori oči, očna jabućica se podiže i vidi se beli deo oka, oko se ne zatvara, usmeni ugao je spušten, a usta je izvućena u stranu. Nazalni žlijeb je izbrisan, oko stalno suzi i refleks rožnice je izgubljen.

Uspjeh rehabilitacije ovisi od uzrocima, od obima funkcionalnih oštećenja nerava i vrijeme početka tretmana na licu.

Osim medikamentozne terapije, u rehabilitaciji paralize facijalisa, važno mjesto zauzima fizikalna terapija, ali kineziterapija je najvažniji dio svih procedura za vraćanje izgubljene funkcije facijalisa.

Shema za liječenje je pripremljen u skladu sa rezultatima MMT-a.

Glavne komplikacije neuritisa n. facialisa su kontrakture i sinkinezije.

KLJUČNE RIJEČI: neuritis, n. facialis, mišići, vježbe, kineziterapija i rehabilitacija

Nastavi čitati The role of kinesitherapy at the rehabilitation of paralysis of n. Facialis